Güzel de kokabilirdim biliyorsun bunu.
Yanına gelmeden Biraz hanımeli koyabilirdim cebime.
Hoyratça, alelacele.
Daha mı çok aşk olurdu o zaman?
Meşke yolu daha mı çabuk varırdı?
Ya da
Yol ayrımına rastlamaz mıydık hiç
Cebimdeki bir deste ölü zarafetle?
Hayallerimde,
İpek bir elbise,
Boynuma sarılmış bir fular,
Kadınlığı sıkıştırdığım bir korse
Ve boyalı ellere de sahiptim biliyorsun bunu.
Topuklu ayakkabılarım ve
Genetiğime kazılmış güzellik inancım.
Güzel de olabilirdim biliyorsun.
Ama rüzgarı bile kirliydi buraların
Tortulanır,katmanlanırdı tenimde.
Işıldayabilirdi gözlerim,
Elbet bunu da biliyorsun.
Kanla haşır neşirliğimden gelir,
Kırmızı rengi iyi bilişim.
Güneş’in topraktaki lütfu da olabilirdim.
Doğuşu ölümün elinden olmuş bir toprağın kadını olmasaydım.
I could carry a lovely scent too, you know.
I could’ve stuffed honeysuckles in my pocket before seeing you
In a great hurry, loutishly.
Would there be more love then?
Would love make ways sooner?
Or
Would we not have come across the crossroads,
with a deck of lifeless delicacy in my pockets?
In my dreams,
A silk dress,
A foulard wrapped around my neck
A corset I stuff my femininity in
And you know I had polished nails too
High heels and
My belief of beauty engraved in genetics.
I could be lovely too, you know that
But even the winds blow muddy here
And covers my skin in layers of smut
My eyes could sparkle,
I’m sure you know that too…
I know well the colour red
From dabbling in blood.
I could’ve been the sun’s grace upon the earth.
Had I not been a women of the land
Born from the hands of death
Translated with the author’s approval by Irmak Ertaş and Ege Dündar
){kind=link}
