Özsuyum içine çağlar
fikirlerim ayrılıncaya kadar
tenim yozlaştığında bir yangın başlar
midemin dağlarında, madenlerinde bağırsaklarımın.
Uyuşmaya başlar dudaklarım
ziftle kaplanır yollarım, ovalarım
tırpanla bile biçilemez özgürlük yankılarım.
Elbiseme bulaşır kahpe adalet
ayaklarımda sürüklenir yıllarca
dağlar vicdanımı, kalbimi
saatler vurunca dokuza.
Hüzün kaplar yüreğimi
ırgatlar dinlenmeden çalışır tarlalarımda
kırmızı kavurur, yakar beyinleri
iflas etmeye başlar bedenler sırasıyla
rençperden ağaya, beyden hanıma.
Kıvırcık saçların dolar boğazıma
yeni bir çark dönmeye başlayınca
selam ver makinelerin yeni dünyasına.

Bunları da Sevebilirsiniz

Source: Poetry Foundation   As far as I was aware, I was not a bird lover. There was an incident with a budgie at preschool, for which I was expelled, and I remember drunken attempts to shoot sparrows when I was a teenager. But a few years back I became interested in Edward Lear, and Lear …

Share

İnsan, geçenle geçemeyeni dikiş dikercesine dikemiyor. Sökükse sökük. İğneye nasıl bir ip geçireceğini bilemiyor.   …    Uzun yıllar bir iğne olup dolaştım ortalıkta. Neyi dikeceğimi bilemeden, kendime geçirecek bir ip aradım durdum. İğne deliklerinden kalın bir urganı geçirmeye çalışanları gördüm, sonra çat diye ortadan ikiye ayrılanları, diri bir deriye batanları, oradan hızlıca kaybolanları gördüm.  Peki siz bir iğne deliğinden …

Share
Önceki / Previous İlkyaz Eylül Yazılarıyla Yayında!
Sonraki / Next Eşyalar ve Yalnızlık