Edebiyat: BİNNAZ DENİZ YILDIZ: ÇIKMAZ SOKAK / BLİND ALLEY / БИННАЗ ДЕНИЗ ЙИЛДЫЗ
Birkaç düş…
Kısıldı kapana.
Namahrem çıkmazında.
Yorgi Amca yolun sonuna,
Meyhanelere bir şeyler iliştiriyor.
Kavisler otobüs altlarında ve bir kadın bir adam…
Yenmiş dut kurularını bahçelere ekiyor.
Nihayet bir kadın ve aynı adam…
Namahrem çıkmazında fiyakalı bir ıslıkla,
Saadetsiz ve öpüşsüz çağrışımlarla donatıyor,
Çatlamış heybelerini.
Bir su akıyor Yorgi Amca’nın tabakasından.
Aynı kadın şarkılar biriktiriyor.
Yine kendine dönen.
Hiçbir yazgı kıyaslanmıyor bir başkasıyla.
Seçimsiz soluklarda balık kokuları…
Deniz sarnıçlarından uzanıp Namahrem çıkmazı’nı dolduruyor.
“Günah mı sevmek?” diyor balkondan sarkan bir el.
“Peki ya sevişmek ?”diyor upuzun bir gölge.
Hüzün kahvemsi kutulardan boşalıp dışarı,
Kahvehanelerde atılıyor zar yerine.
Aklımı kaçırıyorum galiba, kaçıyor aklım.
Tutmalı onu Namahrem çıkmazı’nda.
Yoksa tümseğine bulaşacak Yorgi Amca’nın.
Sonra…
Birden Sonsuzluk kervanı iniyor göz perdelerime.
Yaşlanıyorum, hızla.
Yumuşacık oluyor sakallarım.
Kolonyalar iri balçıkları biliyor.
Tütün sarısı her yan şimdi…
Yaşlanıyorum, ortağım toprağın karıncalar öbeği…
Yıllar geçmiş ,Yorgi Amca genç delikanlı .
Namahrem çıkmazı’nda çocuklar horoz şekeriyle…
Renk renk şemsiyeleriyle çocuklar…
Yağmur yağıyor meyhane önüne.
Kahvemsi kutunun içine sızıyor Namahrem çıkmazı.
Tanıyorum bu kadın bu adamı bu vakit.
Biri ben öbürü ebedi ruhum.
Yan yana diziliyoruz ben ruhum ve usum.
Ha bir de Yorgi Amca.
Deliriyor muyum, aklım nerede acaba?
Deniz vuruyor şakağıma biraz mezgit biraz kavun…
Istakozlar duvarlarda , yeşil bir elma doğurgan…
Sus payı verdim bu gece sana.
Namahrem çıkmazında…
Edebiyat +: Tasarımcı/Çizer Ksenia Gorshkova (İllüstrasyon, Rusya’da yayımlanan Discours dergisi adına, PEN Moskova işbirliği ile)
){kind=link}