1.
eskizini çizdim hayalimdeki şehrin
yarı insan yarı tanrı ellerimle
makineler duraklar giysiler
insanlar, tanrılığını fark etmemiş
mağaralar açtırdım binalara doğru
tiyatrolarında tiradlarına dokundum
eski hikayelerin bıraktım ucunu
bir olta attım
bir poşet çektim
yarı çamur yarı deniz olandan
tertemiz tanrı yıkayan
yağmurlar da gördüm
süpürdüm dağlarını elektrikli süpürgeyle
ovaları ütüledim
elma asma diktim saksılara
legodan bir hayvanın ağız sütünü içtim
yıktım
toparlandım
yaşama dairdi
coşkun daldım fiillere
sevgisi ve kanı ilaçlanmış
betonda ismi yazmayan ben
uçarak çıkabilirdim ancak unutarak
saflığıma ve kanatlarıma sarıldım
yeni bir biçimine kalem tutmanın
yazmanın heyecanına
sonsuz boyun eğerim
2.
kanımla yazdım
kanımı ağlarken gördünüz mü
kanımı acırken buldum
şarmaşıktım saçlara karıştım
ruhla bir bütün oldum bundan
unuttum da yazdım
unutmadan hatırlayamazdım
oturdum bağırdım
bu dağlarının arasına sıkışıp kaldığımız
sularında eğlendiğimiz
katlı modern mezarlarında yattığımız yavşak dünyada
severek geçip gittiğiniz yerlerde haksızlıklar gördüm
içe işleyen birkaç cümlem olsun
dert etsinler kedilerin ezilişini
hüznünüz olsun yavan yaşayanlara dair
3.
kenar mahalleleri dolaştım
burada kar yağıyor
rüzgâr esiyor hâlâ
köşede yatıp üşüdüğünü düşünmeyen
umursanmadığını düşünmeyen
uyuz bir köpeği anlamaya çalıştım
ölüm terk etmişti bakışını
beni yaşlılar yanına çağırdı
nereli kim olduğumu sordular
çamurda top koşturan çocuklar
pas verdiler
yürekleriydi yuvarlanan
4.
buralara yürüyerek gelmiştim
koştum şehir içlerine ulaştım
hiper marketler
rezidans çalışanları
çılgın kafeler
yetiştirin beni
deri değiştirip
buzlar arasından çıktım
sınavlar bitti
hayallerime dönüyorum
sinemalar kitaplar peşinden
5.
n’olacak şimdi
her şehrin her aşkın
her halin birbirine benzemesi
şimdi elinin körü
kartpostal dağlardan itmiştiniz beni
sevgilimi vurdunuz kıskançlığınızla
şimdi bir kanın
yabancı bir damara akışını bekleyeceğiz
şimdi seveceğiz
insanı yatıştıran soğuğu bak
ama alışmadan
1.
I painted a sketch of my dream city
With my hands semi-human, semi-god
Machines stations clothes
People, unaware of their god-state
I cracked caves open towards buildings
Touched tirades in its theatres
Let go the loose ends of old tales
I cast a fishing line
Pulled back a plastic bag
The kind thats semi-muddy semi-sea
I saw rains too
That washed a god spotless
I hoovered it’s mountains with a vacuum cleaner
Ironed the plains
Planted apple vines in pots
Drank the beestings milk of an animal made of Legos
I demolished
I recuperated
It was about life
I dived exuberantly into verbs
I, without a name on concrete
I whose love and blood is medicated
Could exit only by flight, by forgetting
I embraced my naivety and my wings
I bow eternally
Before the thrill of writing,
A new form of literature
2.
I wrote with my blood
Did you see my blood weeping?
I found my blood hurting
I was ivy I blended into hair
Because of this I became one with the soul
I forgot and then wrote
Without forgetting I couldn’t have remembered
I sat and shouted
In this slimy world with its multiple-storied modern graves where we lie
It’s waters we have fun in
And its mountains we are stuck in-between
In those favourite spots you pass by I witnessed injustices
Let me have a few sentences that penetrate
Let them languish about cats being crushed
May you have sorrow for those who live vapidly
3.
I toured the outskirts
It is snowing here
The winds are blowing still
I tried to understand a sluggish dog
Who lies on the corner and doesn’t think about being cold
About being ignored
Death had abandoned its glare
Old timers summoned me by their side
Asking from where and who I was
Children running behind a ball in the mud
Passed it to me
It was their hearts that was rolling around
4.
I had come here on foot
I ran and got to the inner city
Hyper markets
Residence workers
Crazy cafes
Nurture me
Changing skin
I stemmed out of ice
Exams are over
I return to my dreams
Trailing cinemas and books
5.
What happens now
To how every city and every love affair
Every condition resembles each other
Now sod off
You pushed me off card post mountains
You shot my lover with your jealousy
Now we wait for a blood
To flow into a foreign vein
Now we love
The cold that calms men but you see
Without getting used to it
Translated with the author’s approval by Ege Dündar
1.
Nacrtao sam skicu svog grada iz snova
Svojim rukama, polu-ljudskim, polu-božjim
Mašine postaje odjeća
Ljudi, nesvjesni svog božjeg stanja
Smrskao sam špilje otvorene prema zgradama
Dotaknuo tirade u njegovim kazalištima
Otpustio labave krajeve starih priča
Bacio sam ribarsku udicu
I izvukao plastičnu vreću
Polu-blatnu, polu-morsku
Vidio sam i kiše
Koje su isprale boga, besprijekorno čisto
Usisao sam njegove planine usisavačem
Izglačao ravnice
Posadio jabuke u posude
Pio skutu životinje napravljene od legića
Rušio sam
Popravljao
Radilo se o životu
Zaneseno sam zaronio u glagole
Ja, bez imena u betonu
Ja, čija je ljubav i krv liječena
Mogu izaći jedino letom, zaboravljanjem
Zagrlio sam svoju naivnost i krila
Vječno se klanjam
Pred ushitom pisanja
Novom obliku književnosti
2.
Pisao sam svojom krvlju
Jesi li čuo jecaj moje krvi?
Pronašao sam svoju bolnu krv
Bio sam bršljan upleten u kosu
Zbog toga ja i duša postali smo jedno
Zaboravio sam i pisao
Bez zaboravljanja ne bih se mogao sjetiti
Sjeo sam i vikao
U ovom ljigavom svijetu s višekatnim modernim grobovima u kojima ležimo
U čijim vodama se zabavljamo
U čijim planinama ostajemo zaglavljeni
Na omiljenim mjestima kojima prolaziš svjedočio sam nepravdi
Dozvoli mi nekoliko rečenica koje će penetrirati
Daj da žaluju za zdrobljenim mačkama
Tuguj za onima što žive beživotno
3.
Obilazio sam predgrađa
Ovdje sniježi
Vjetrovi još uvijek pušu
Pokušao sam razumjeti tromog psa
Što leži na uglu ne razmišljajući o hladnoći
Niti o tome što ga nitko ne primjećuje
Smrt je napustila svoj sjaj
Old timeri prizvali su me k sebi
Ispitujući tko sam i odakle dolazim
Djeca su trčala za loptom u blatu
Došla je do mene
Bila su to njihova srca, kotrljala se uokolo
4.
Došao sam ovamo pješke
Trčao sam i došao do unutrašnjosti grada
Hipermarketi
Radnici
Ludi kafići
Njegujte me
Promjenivši kožu
Izašao sam s leda
Ispiti su gotovi
Vraćam se svojim snovima
U potrazi za kinima i knjigama
5.
Što se događa sada
Kada svaki grad i svaka ljubavna afera
Svako stanje, nalikuju jedni drugima
Sad se gubi
Odgurnuo si me s planine od razglednica
Upucao si moju ljubavnicu ljubomorom
Sada čekamo da krv
Protječe stranim venama
Sada volimo
Hladnoća koja umiruje ljude
Vidiš je bez da se na nju navikneš
Preveo Nina Bajsic
