Siyah kelebekler çeşmesi adın
Hayatın yirmi dört saat ya da benim
Uzakdoğudan arkadaşın var
Elleri uzun,gözleri nemli, tutturulmuş gibi
Kederli rıhtım yağmurları gözleri senli
Musonlarından getirdiği
Hüzünlerden elemli
Sen korkansın, ikircikli akşamlarda
Hayatı yaşamadan
Onu kaybetmekten olacak belki
Belki nisanlar anlamadığından
Seni ya da beni ya da bizi
Papatyalar taze tükendi
Havalar eski zaman sarhoşu
Bulutlar bulut değil
Sen yaşının onsekizinci saatinde
Veda mı etsen öpsen mi beni
Ya da ben seni
Ağustos’ta beklerim
Sen iklimisin mevsim sonu göz yağışlarının
Bu yüzden en çok musonlu beklerim seni
Hecelerimin habersiz kiplerinde
