Sıra dışı bir mucit, mükemmel bir baba olmadığını fark edince, onu icat etmeye çalışır.

Mucit bir babanın, minik kızıyla olan inişli çıkışlı ilişkisini anlatan kısa film Papa, animasyon ve illüstrasyon sanatçısı Natalie Labarre‘nin sevimli çizimleri ve yönetmenliğiyle hazırlanmış. Filmin ses efektleri ise yine kendisi gibi animasyon ve kısa film alanında farklı işlere imza atmış olan New York’lu sanatçı Aaron Hughes‘in maharetli ellerinden çıkmış.

Fransa, Kanada, Yunanistan ve Brezilya gibi birçok farklı ülkenin film festivallerinden ödüller kazanan Papa, aynı zamanda New York’taki Modern Sanatlar Müzesi’nin (MoMA) Aile Filmleriprogramına dahil edilmiş. Altı dakikalık diyalogsuz kısa filmi yukarıda izleyebilirsiniz, iyi seyirler!

KAYNAK: SANATBLOG

Bunları da Sevebilirsiniz

Blog

Belki de yarın gözlerimizi açtığımızda, baktığımız Dünya’nın her bir metrekaresi değişmiş olacak.Gördüklerimiz, görmediklerimiz ve göreceklerimizin gerçekliği bizi her gün bir adım daha şaşırtacak.Böyle bir hayatın içinde sanatın ve içimizdeki kelimelerin dışa vurumu da farklı bir boyuta taşınacak.Belki de sadece hayal gücümüzden akan cümleler bir makine ile hayatın sayfalarını dolduracak, belki de hayatın sayfaları bizim hayal gücümüzdeki kelimelere bambaşka boyutlara getirecek.Hayata attığımız ve atacağımız buna benzer adımlar tasarımda …

0
Share
BlogENGLISH

Translations and a tribute to a young Sudanese poet who drowned, last week, in the Mediterranean Sea: By Adil Babikir, Arablit A young Sudanese poet’s prediction of his fate came true last week when he drowned in the Mediterranean. Abdel Wahab Yousif, better known as Latinos, died when a rubber boat packed with African immigrants …

0
Share
BlogKalemdaş

Bekliyorum harekeli saniyelerin, Bileklerimde kıvrılmasını. Dudaklarımda yeni bir aşkın amentüsü… Ve tüm yol kenarlarının kayıp girizgahları… Öteleniyor buruk sevinçlerimde. Portreler asıyorum kalyon boylarına. Renksiz ve mat… Mona Lisa gülüşünü izliyorum bir duvar kenarında. Tüm tılsımı çözülüyor sardunyaların. Titrek bir yaprak oluyorum, Basamakları tek tek çıkarken, Kendime düşen her patikada. Yok oluyor çocukluk anılarım. Yalpalaya yalpalaya …

0
Share
Önceki / Previous Bir korku metaforu olarak ev!
Sonraki / Next Mahkeme / Court Room