Benim yangın merdivenim şiir yazmak ve okumak.
Bazen sigara içmeye çıkarım yangın merdiveninin ruhuna tezat olarak.
Bazen, ya yangın çıkarsa diye o korkuya sarılmak.
Karanlık bir sokaktır, ışığı fazla yoktur, az yokuştur şiir yazmak .
Az daha aydınlıktır, pileli bir etek,
vatkalı bir ceket, köstekli bir saattir şiir okumak.
25 yaşımdan 3 parmak kalındır kar tabakası.
Mevcudiyetimizden 3 arşın geri.
Ve sabah ezanında, hiç uyku görmemişse henüz gözlerim,
yarının telaşını da bugünden ertelemişim.
Fakat eksilmiyor özverim.
En asil karanlık gündüzün geceyle perdelenişi.
İpek kumaştan yapılmış bir urganda sallanıyorum.
Boynum rahat gözlerim kısık.
Havası soğuk ,bazen boğuk .
Gözlerim uykudan açılmıyorken sabahları,
boynumdan öptüğünde ipek urgan
çözülüyor boynumdan.
Bırak kendini .Orkide gibi ol .
Elin neye yetiyorsa kolun neye yetiyorsa.
