Bu şehirde yaşıyor yarım bir hayat
Bu şehirde yürüyor adımlarından tanıyorum onu
Sokak lambaları yıldızlardan dileniyor ışığını uzun zamandır
Zaman avcunu açmış göğe mehil bekliyor karanlıktan
Gece uzunca dolanıyor sokakları birkaç kez üst üste
Elimde bir mumla kaldırımları yokluyorum
Bir ağaç büyüyor yanıbaşımda
Şakaklarımdan akıyor beyaz nehirler
Karardıkça ömrümün dar mahalleleri birkaç kez üst üste
Bir iple boğuyor beni bu yaşamak kaygısı
Korkuyorum bulunacağım birgün kaçamak düşlerimde
Ama adını bir türlü koyamadığım bu bulanık kafeste
Delirmeden yaşamak hiç akıllıca değil

Bunları da Sevebilirsiniz

Uğraşma boş yere, sen kafiyelerle anlaşamazsın güzelim. Nazım ölçüsünden ziyade, Nâzım’ın ölçüsü yakışır ruhunun telaşına. Nereden mi biliyorum? Uzak değil, aynadan görüyorum seni. Huzursuzluğunu tanıyorum, Elini koyacak yer bulamayışlarını, “Keşke böyle deseydim” sızlanışlarını, Dinlemiyorlar ki zaten, yok yere sıkma canını. “Kimin gücü kime yeterse” imiş öyle diyor büyük adamlar, Sahi yaş kaç olunca büyüyor bu …

Share

İlkyaz olarak her sayımızda öncelikle üç genç yazarı tanıtıyoruz. Bir öykü veya birkaç şiirden oluşan bu eserleri İlkyaz gönüllüleri olarak İngilizce’ye çeviriyor ve dünya kamuoyuyla tanıştırmak için çabalıyoruz. Bunun yanısıra farklı köşelerle de gittikçe daha fazla genç yazara yer açıyoruz. Yeni sayımızın içeriğinden özetler aşağıda! Henüz okuma şansı bulamadıysanız bir önceki sayının yazılarına buradan ulaşabilirsiniz. Bu ay …

Share

Literature: Anıl Can Uğuz – İncire Ağıt / Lament To A Fig /Klagesang Til Fiken (Şiir) I won’t fit this coffin Leyla The sun below the earth is warm still but When the ways you don’t love me Like crows have aligned on cornfields To amass sands in my mouth Would be good news to …

Share
Önceki / Previous İlkyaz's New Issue Is Lıve!
Sonraki / Next Çıkış Yok