Bu şehirde yaşıyor yarım bir hayat
Bu şehirde yürüyor adımlarından tanıyorum onu
Sokak lambaları yıldızlardan dileniyor ışığını uzun zamandır
Zaman avcunu açmış göğe mehil bekliyor karanlıktan
Gece uzunca dolanıyor sokakları birkaç kez üst üste
Elimde bir mumla kaldırımları yokluyorum
Bir ağaç büyüyor yanıbaşımda
Şakaklarımdan akıyor beyaz nehirler
Karardıkça ömrümün dar mahalleleri birkaç kez üst üste
Bir iple boğuyor beni bu yaşamak kaygısı
Korkuyorum bulunacağım birgün kaçamak düşlerimde
Ama adını bir türlü koyamadığım bu bulanık kafeste
Delirmeden yaşamak hiç akıllıca değil
