MADEMOISELE ÉCUREUIL CİNAYETİ


o vedalar ki bıçak mevsimidir mademoiselle écureuil
bavula sığmayanların
yürekte taşındığı yolculuklarda
loş otobüslerin boğazladığı otogar akşamlarında
bilet satılır yan koltuğu boş cesetlere
kendilerine
“yalnız ” yerine
“yolcu” diyebilsinler diye
o bilenmiş mevsimde

senden sonra
hiçbir çingene uğramıyor masamın ahşap tenhalığına
öldürdüğü gülleri
sevgine dikmek için
konuşkan çingenelerden öğrendim
rengahenk suskunlukları
ve yürekten dile kıvrılırken
yalan taşlarıyla kirlenmesin diye
sana bakir bir iç denizi sustum
ki bilirim

aynı dilde susabilirken
konuşulursa bir veda
sözcükler
dilde suç aletidir
keskin mevsimlerin öğrettiğidir:
giden vurmaz
ama
kalan ölür mademoiselle écureuil

çokça unutulur
sen anımsa

vedalar
yasal birer cinayettir

Bunları da Sevebilirsiniz

Kalem tutan ellerden, Yüzüne düşen birkaç damla saç telinden Çaresizce gülmeye devam eden gözlerden; Gözaltlarına kıvrılıp da uyumuş çizgilerden Görünür ey insan, içindeki yangının izi. Bu yangında dahi içinde bir ağaç, Yanıp tutuşuyor dalları ince ince. Üzerinde kuşlar türküler söylüyor keyfince, Kuşlar bile hala devam ederken, Ey aciziyetin ete kemiğe bürünmüş hali İnsan, Hangi acı …

Share

Bu mevsimde, Çeperlerimi döven rüzgarlar, Şehvetin kör gözüne hakikat misali bakıyor. Dirençli kuşkular, düşünceler ıstılahının silüeti. İnsanlığın ahkamlı ihtirasları hırpani yokuşları aşıyor.   Bu mevsimde, Bir varmış bir yokmuşluğa aldanmak şebabet. Gücün ahlaksızlığı bekliyor,sadaket gerektirmeyen buyurganlığı. Ilıman havalarda istilacı barbarlar cehdtten utanıyor. Kendini ikmal ediyor, çıra gibi yanan umutlar.   Bu mevsimde, Üşengeç denilecek Ağustos …

Share
Önceki / Previous Bahar Telaşı
Sonraki / Next Frühlıng / Sprıng / İlkyaz (kısa şiir/film-short poetry/fılm)