Keman solo, ince taksim, demir sandalye
Kesin kızın birinin en sevdiği şarkıdır bu
Bir şövalyeyle bir köylünün en temel farkıdır bu
İzin ver ucuz tütünüm pahalı kağıtlara sarılsın.
Yağ kokulu sokaklarda hurda bir arabanın önünde eskiyen tekne
Boyaların sökülsün
Bir fakirin daha dişleri dökülsün ve sen biraz daha bekle
Kuruşa kurşun atılsın
Gözlerin gözlerime katılsın
Ki kesin bir prensesin en sevdiği mavidir bu
Omurgasında erkekliğin türküleri çalınsın
Bir güvercin bir diğerinin taklasına alınsın
Mahallem yakılsın, defterim satılsın
Ki kesin bir hırsızın en büyük hırsıdır bu
Bırak yaptıklarım öylesine sanılsın
Her gün Chaplin’in bıyığı dişlilere sıkışsın
Boğsun kahkahayı
Evdeki son yemeği tek başına yiyen çocuğun belinde kırsın annesi oklavayı
Aksın hayat aksın
Sen benimle ciğerlerini kirlet bir parka bakan yabancı bir pencerenin önünde
Ki soluk gülüşümün en güzel fotoğrafıdır bu
Matkaptan mektebe devretsin hayat
Bir şehir çiz bana ortasından su aksın
Bir Neron olsun ki kâinatı yaksın
Kesin bir failin son sözleridir bu.
Translated with the author’s approval by Ege Dündar
Violin solo, slight improvisation, iron chair
Surely, this is some girl’s favourite song
This is the most pedestal difference between a knight and a peasant
May my cheap tobacco be wrapped in expensive rolling paper.
Like a boat aging in front of a scrap car in streets, reeking of oil
May your paint strip
May another pauper’s teeth fall and may you wait a while longer
May a bullet be shot at a penny
May your eyes join mine
As this surely is a princess’s favourite kind of blue
May folk songs of manhood be played on her spine
May a dove be offended by another’s somersault
May my neighbourhood be burnt and my notebook sold
As this is surely a thief’s greatest ambition
May my actions be presumed as random
Everyday may Chaplin’s moustache get caught on the rag wheel
May it strangle the laughter
May the dough roller be broken on a child’s waist by his mother, as he eats his last supper at home alone
May life stream and stream
And may you stain your lungs with me in front of an unfamiliar window facing a park
As this is the prettiest picture of my faded laughter
May life be passed along from the drill to the school
Draw me a city with water running through the middle
May there be a Nero to light up the universe
Surely these are the last words of a culprit.
Bunları da Sevebilirsiniz
Greetıngs! İlkyaz, is a platform for young writers, established with the support of PEN International, Norwegian PEN and PEN Turkey. As the founder and coordinator of İlkyaz, I Ege Dündar, welcome you alongside our Manager Irmak Ertaş and our friends on the advisory board, Halil Gediz and Özge Sargın. İlkyaz is a platform built to …