Tepiniyorum kelimelerimin üstünde
Canlarını çıkarırcasına, acımadan
Hepsi bana ait, benden ırak
Yetmiyor tesellilere edebi süslemeler
Mutluklarda ise yok kelimelere yer

Issız bir göle düşen taş misali
Kaygı yağmurlarının altında yıkanıyorum
Yapayalnızım, etrafımda hiç ışık yok
Ellerimden tutuyor sevgililerim, durmadan
konuşuyor dostlarım

ben kendi yaptığım bir kutuya sıkışmış,
bundan müzdarip dertlerimi anlatabilecek
dilin kendisinden
yok – sun – um

Bunları da Sevebilirsiniz

02.03.2020 René Magritte, Saf Akıl, 1948 Hayvanların esenliği, mutluluğu nasıl sağlanabilir? Söz konusu ehlileşmiş, evcilleşmiş hayvanlar ise birlikte yaşayarak mı, yaşam alanlarını ayırarak mı? Söz konusu atlar, özellikle de faytonlara koşulan atlar ise onların esenliği bize ne gibi sorumluluklar getiriyor? Adalar’daki atların mutluluğu nasıl mümkün olabilir? 19 Aralık’ta 81 atın ruam hastalığı taşıdıkları gerekçesiyle öldürülmeleri ve …

Share

Parisli fotoğrafçı Charles Roux, küçük bir çocukken hayatını okuduğu edebiyat eserleriyle ve onların dünyalarıyla dolduran yalnız bir çocuk olduğunu söylüyor. Daha küçük yaşta Harikalar Diyarına giren Alice’in çay partisi, Virginia Woolf’un Deniz Feneri’nde Ramsay’nin evindeki yemek masası ve Kafka’nın Dönüşüm kitabında Gregor Samsa’nın çürüyen yemek yığını sahnelerini çok güçlü ve net bir şekilde hayalinde canlandırdığını söyleyen fotoğrafçı, büyüdükten sonra bu sahnelere hayat vermeye karar …

Share

          Beyaz tavana bakışlarına akrep ve yelkovanın sesi eşlik ediyordu. Eski rengini hatırlamıyordu tavanın, boyaları dökülmüş, yağan yağmurların izleri vardı, ona bir dost gibi hissettiren tek şey, küçük bozulmaya yakın sarı ışığıyla tavanın tek sahibi gibi duran ampuldü. Tavanı beyaza boyamayı düşündü, düşünür düşünmez vazgeçti, beyaz tavan kasvet kamyonlarının otoparkı gibiydi onun gözünde, bütün kötü anıları …

Share
Önceki / Previous İnsan ve Ben
Sonraki / Next Nemesis