Düştük bu toprağa, gelir geçeriz
Karun olsan, garip olsan ne fayda…
Aynı birden gelir, bire göçeriz
Bir kalp kıran kendin kırar, bilmez mi?
Birlik olup meyve vermek gayemiz
Kimi tohum, kimi gübre, kimi su…
Ebedî aşktır en güzel meyvemiz
Aşka varan ona varır, bilmez mi?
Sanmayasın bu dünyayı kalıcı
Sahte nimetlere kapılmayasın
O cahiller sallasınlar kılıcı
Kalem tutan ışık tutar, bilmez mi?