Bilmiyorum hangi mevsimin sonu bugün

Ben yine neyi kaçırdım bu anın telaşında

Kovalamaktayken kendimi her gün

İzliyorum siluetini yokluğunun hezeyanında

Zamansız bir kavmin göçü gibi

Uzaklaştığım bir yurt var her adımda

Düne dair unutulmaya yüz tutmuş anılar

Göremiyorum nerede başlar yol

Ne zaman durulur zaman dergahında

Sen sessiz harfler kullanırdın susuşlarında

Ben biraz daha kaybolurdum susuzluğunda

Yangın yerinde bir alevin harı değil ki söz

Yok olmuş bir külün ağırlığında

Sisli bir yalnızlık daimi geriye kalan

Döndükçe başa sardığım bu dilsizlik makamında

Bunları da Sevebilirsiniz

Kalemdaş

her yana dolanan şu sarmaşık,  böcek kadar çalışkan, yalnız daha görünür. görece -de iyi ve kötülerin yer değiştiği  ve güzellerin güzellikle örtülüp çirkin olanın defalarca  ölüp                               öldürülüp. tekinsiz, kimsesiz ve başka hüzünlü duygularla                                    örtülüp                                     ö l üp                  ö  l  d  ü  r  ü  l üp. yine de  yer               …

0
Share
Kalemdaş

PALTO 1 Bir şairin aşkı yansılaması gibi Oyalandım yarın bizim! vaveylasıyla Oyalandım yadsımasın diye can, nefesi O yalan günü doğuran efsunla Avucumdaki serçenin tesliyetine inandım Heveskıranın heybetine de Israrcı bir köstebek gibi Bu kabukları kaldırmak için sebep aramak Boşuna Ne hüzzam bezekli vuslat Ne de dost omzunda istirahat İnsanı yaşatan Sonluluğun verdiği huzurdur PALTO 2 …

0
Share
Blog

                                                                   EKSİK BİR ŞEY Mİ VAR       Neden kendimize hiçbir şeyi yakıştıramıyoruz? Aslında bir tahminim var: Bilmiyoruz; iyi, gerçek,  doğru, güzel, ahlaki nedir ve neye, kime denir? Bilmememizin sebebini aslında olmamalarına bağlıyorum ben. Var olduğunu iddia edebileceğim tek bir şey var “EGO”. Çünkü bir şekilde kendimizi oyunun içinde bulduk ve ne yazık ki kuralları öğrenecek kadar da …

0
Share
Önceki / Previous SÜVEYDA
Sonraki / Next Kehanet