Bana gösterdikleri kayığa bindim, sakin sakin gidiyordum.
Az sonra ucu bucağı olmayan sonsuzlukta dibe battım.
Nereden bilebilirdim ki?
Giderkende boş durmadım içimde olan herşeyden,
Giderkende boş durmadım içimde olan herşeyden,
Sevgim,hayalim, umudum insanlığım,merhametim,
Serpiştirip attım toprağa tohum atar gibi.
Okyanustu hani,neden sulamadı toprağımı, beni?
Attım ağımı tekrar beklemeye başladım.
Ayaklarım ıslanmaya başlamıştı,anlam veremiyordum.
Kayık batmaya başlamıştı.
Meğer kağıttanmış.
Bilemedim…
Bir hata vardı ortada ama bana aitti.
Attım ağımı tekrar beklemeye başladım.
Ayaklarım ıslanmaya başlamıştı,anlam veremiyordum.
Kayık batmaya başlamıştı.
Meğer kağıttanmış.
Bilemedim…
Bir hata vardı ortada ama bana aitti.
Çünkü sorgusuz sualsiz binmiştim.
Güvenmiştim yol gösteren rehberlerime ..
Rotamı okyanusa çevirdim dümen bende
Kaptan bendim oysa.
Güvenmiştim yol gösteren rehberlerime ..
Rotamı okyanusa çevirdim dümen bende
Kaptan bendim oysa.
Bilemedim….
Gözlük camlarım buğusundan bir an göremedim çarptım buzdağına.
Tüm dengem alt üst olmuştu.
Gözlük camlarım buğusundan bir an göremedim çarptım buzdağına.
Tüm dengem alt üst olmuştu.
Sonum titanikmiş.
Bilemedim…
Dibe battım hızlıca , gözlerimi açtım baktım serpiştirdiğim herşeyimle,
Attığım ağın içinde bulmuştum kendimi…
Hapis kalmak,çıkamamak neydi?
Dibe battım hızlıca , gözlerimi açtım baktım serpiştirdiğim herşeyimle,
Attığım ağın içinde bulmuştum kendimi…
Hapis kalmak,çıkamamak neydi?
Artık satırlarda okuduğum bir kelime değildi.
Üstelik anahtarı kilidi de dibimdeydi.
Kolum bir türlü yetişmedi…
Okyanusa sarıldım,beni de üstünde tutar sandım.
Üstelik anahtarı kilidi de dibimdeydi.
Kolum bir türlü yetişmedi…
Okyanusa sarıldım,beni de üstünde tutar sandım.
Herşeyimi attığım ağımla beraber, vurgun yerken buldum kendimi.
Bana kızgındı hepsi, sensin sebep demişlerdi.
Acım bu sözlerin arasında okyanusun dibinde alev olmuştu.
Bana kızgındı hepsi, sensin sebep demişlerdi.
Acım bu sözlerin arasında okyanusun dibinde alev olmuştu.
Okyanus bile söndüremiyordu.
Savrulduk bir oraya,bir buraya.
Aniden,bir ışık, bir el,dipten çekip çıkardı bizi.
Savrulduk bir oraya,bir buraya.
Aniden,bir ışık, bir el,dipten çekip çıkardı bizi.
Kıyıya vurmuştuk artık,balık misali.
Kimdi,neydi,neyin nesiydi bu şimdi?
Bu el,bazen bir ana,bazen bir baba,bazen bir kardeş,
Kimdi,neydi,neyin nesiydi bu şimdi?
Bu el,bazen bir ana,bazen bir baba,bazen bir kardeş,
Bazen can yoldaşın,bazen can dostun.
Bunlardan biriydi, yoksa hepsi birden,güçlerini mi birleştirmişlerdi?
Bilmedim…
Yel gibi geçer ömür,
Verir eline bir kördüğüm,
Çözene kadar bağrın yanar ama susarsın,
Artık biliyordum inanımdı üstadım.
Bilmedim…
Yel gibi geçer ömür,
Verir eline bir kördüğüm,
Çözene kadar bağrın yanar ama susarsın,
Artık biliyordum inanımdı üstadım.
Bana gösterdikleri bir aynaymış meğer.
