Uçucu bir şeydi zaman

Balon gibi kendi halinde, biraz da pudralı

Birer matruşkaydı kelimeler

Bir kenti örtbas edip başka bir kentte yok olmak pahasına!

İki ağır bavulu taşıdı ruhum, kalbim ve cismim

Ayrımında Arjantin Sapağı veya Balık Tutan Mavi Kedi Sokağı

Üzerinden yağmur eksik olmayan soğuk bir aparattı hayat

Birkaç vapur bekledim iç içe geçmiş labirentlerde

Gözlerim indi açılan kapılardan, ellerim indi sonra

Taşıdılar cesedimi Tophanede bir mezarlığa

Ve “Unuttuk Tanrıyı!” diye bağırdı bir çocuk

Kanatları vardı, kabaca taranmış saçları, kısa bacakları…

Sallanmaktaydı: Sağa sola, güneye kuzeye, öyle böyle…

“Çok yalnızım!” dedi çocuk. “Babam , benim şakağımda yaşayan doğum yarası ”

Melekler ve şeytanlar belirdi sonsuz armonide

Kitaplar açıldı, kapandı kitaplar

Birkaç kadın, silah tüccarı, Afrika kokusu tuz duman

Hava da dağılan Nemesis

Kümülüsler şehvetli toprağın altına saklanırken

Hiç olmuştu melekler ve boynuzlu yaratıklar

Algoritması parlayan yıldızların…

Kafileler dolaştı çöllerde, çaldılar ışığı

“Dünya!”dedi çocuk. Aynı çocuk.  “Dünya, ufacık; elimde,  şimdi burada.”

“Kar küresi içinde saklanmakta. Ha kırıldı, ha kırılacak!”

Müziğin sustuğu şehir gömüldü karanlığa

Çıkmadı teninden yakan doğum lekesi çocuğun hiçbir zaman

Ve sonra ağladı Azrail

Çocuğun rüyasında!

 

 

 

Bunları da Sevebilirsiniz

Written by Lamont Carey and performed at HBO’s Def Poetry Jam. About Lamont Carey: A man that survived the gangs, prison and found that the only way to live and succeed is to know and tell the truth about oneself and the streets. He has written five other books, The Hill, The Wall, Dead Before …

Share

  İçgörü. Dağlar bıraktım ardımda Geçip şu bataklık üç gölü. Elimde bir avuç darı. Göğsümde bir avuç ölü. Sevdim dolaysız, duru. Gül ettim toprakta kanı, Bir ettim çoğu. Buldum anahtarı.   Kanatlarım düş gücü Bu göç derin. Göz kırparken değişti mevsim Karanlık beton ormanda yollarımız kesişti. Suya karıştı mürekkep Havada şiirimin külleri O artık senin.

Share

“The whole process of nature ıs an ıntegrated process of ımmense complexıty, and ıt’s really ımpossıble to tell whether anythıng that happens ın ı ıs good or bad.” BY MARIA POPOVA “The truth is, we know so little about life, we don’t really know what the good news is and what the bad news is,” Kurt …

Share
Önceki / Previous Danışma Kurulu Üyemiz Halil Gediz'den Din ve Şiddet Üzerine Bir Analoji Denemesi: Din İhmal Edilmiş Bir Çocuk Mudur?
Sonraki / Next “Kitleler Faşizmi Neden Arzular?” Sorusu Üzerine Düşünceler