Suskunluğumu bozmak nedeniydi varlığın
Neden yaptın?
Bu düş uğruna ölmek neden?
Engel olmalıydın bedeninin atılışına
Tüm benliğinin yanışına
Ama yapmadın
Bak işte ne oldu?
Önce sen, senden sonra ben…
Kahroluşum sanma ki alevden
Yükselen yanık et kokusuna,
Kahroluşum ruhunadır!
Atıldığı ateşte bin kere dirilip bin kere ölen
Ruh, sanma ki artık yoldaşındır!
Sen yanmadan yakmıştır o seni
Ne zamandır mahrum olduğun
Vicdânın ateşinde.
Kahroluşum,
Sanma ki sendendir.
Uğruna ölecek bir amacı olmayan
Âciz benin
Özeleştirisidir.
İşte öğreniyorum görüyorsun
Ama sen gittikten sonra neye yarar?
Bölüşmemiz gereken acıların
Faydası, tek vücuda olur zarar.
İşte, işte yanıyorum bağırmadan
Hep üşüyen ellerim anca ısındı.
Ama ilk ısındığı yer değildi cehennem
Oradan önce bir kuytu vardı.
){kind=link}
