Geçmişin yükü bir kar tanesidir ilk konduğunda Her geçen günü içine alıp çığ gibi büyür Gece vakti bir sürüngen gibi çöker yarını bekler El değmemiştir, kimselerin görmediği bir odadır Temelinde sen olan inşaattır günbegün yükselmekte Bir el arar dokunacak, bir ses bölsün ister geceyi Haramilerin yağması, itinayla bezeli bir paredir yürekte Uyanmak istememek, istemeyerek uyumaktır; …