Sustum dünyaya ellerimle konuşarak Sustum dünyaya; içimde rüzgar, fırtına Kime ne anlatayım ne söyleyeyim bilmem Kime ne neyle boğuştuğum, dağlınlığım Büyüdüm, avuçlarım büyüdü, gözlerim                   Ahali iki yüzünüz var belki iki yüz   Konuşmaların yitik bir çocuğu halbuki ruhum Ben susmaların insanı değilim, çocuğu değil Eskiyim, …

Siyah kelebekler çeşmesi adın Hayatın yirmi dört saat ya da benim Uzakdoğudan arkadaşın var Elleri uzun,gözleri nemli, tutturulmuş gibi Kederli rıhtım yağmurları gözleri senli Musonlarından getirdiği Hüzünlerden elemli Sen korkansın, ikircikli akşamlarda Hayatı yaşamadan Onu kaybetmekten olacak belki Belki nisanlar anlamadığından Seni ya da beni ya da bizi Papatyalar taze tükendi Havalar eski zaman sarhoşu …