Odamda duruyor hayat- bir eşya gibi… Eskiden severdim kelimeleri, artık sevmiyorum. Susmak ne güzel. Heceler bozuk para- dedim, çıktım geceye- siyah cübbeme sarılıp, uyuyacağım. Çıngırak sesleri içinde, konturlarında yağmur izleri- cübbem benim, kurtaracak odamdan beni. Odamda bağırıyor hayat- pençeleri acıyan bir kedi gibi…