Tren yolculuklarında çocukluğumdan beri beni çeken bir şeyler olmuştur. Koca demir yığının en az kendisi kadar çetin raylar üzerinde ilerlerken yaptığı metalin ritmik müziği mesela. Hiçbir zaman nereye gittiğini bilmediğim insanlar ve onların çok değişik yüzleri. Gençliğimde, şehrin içinden geçen rayların hemen karşısında bir banka oturur, denk getirebilirsem geçen trenleri seyrederdim. İstasyona yaklaştıkları için ayaklanmış …

Bu şehirde yaşıyor yarım bir hayat Bu şehirde yürüyor adımlarından tanıyorum onu Sokak lambaları yıldızlardan dileniyor ışığını uzun zamandır Zaman avcunu açmış göğe mehil bekliyor karanlıktan Gece uzunca dolanıyor sokakları birkaç kez üst üste Elimde bir mumla kaldırımları yokluyorum Bir ağaç büyüyor yanıbaşımda Şakaklarımdan akıyor beyaz nehirler Karardıkça ömrümün dar mahalleleri birkaç kez üst üste …

dikildim karşısına belleğimin körfezi orada, orada yanan gemilerin cevapsız çağrıları köpüren dalgaların içtiğim tortuları dikildim karşısına belleğimin gürültü için üzgün değilim birilerine bir şeyler, misal küs beklenti/jön yıkıntı alo elveda/fanatik keder porselen yalnızlık/asabi melek dikildim karşısına belleğimin cebelleşiyoruz renkler ve ağ her köşesine mahsus çetrefil, rutin ispat tabii kutuplaşma değil zıtlık pekişir bizzat dikildim karşısına …

kalbin sadece balık çizebilen bir çocuk gibi nurhayat bir defaya mahsus ben de senin için çıkarım samsun’a sen yüzünü düşürünce küpeler ve halhallar kenara itilecek belli çünki iki dakka yanımda olmasan her yere sönük balonlar bırakasım geliyor -şu güğümü de hangi sobanın üstüne bırakacağımı tutturamam- yüzündeki şipşirin kavkıları söküp durdukça  bütün derimi ön dişlerimle soyup …

telaş dolu rüzgarların, yüzleri okşadığı yalnız günler hatırlıyorum. toplanın eski dünyanın ölüleri! dinleyin yirmi birinci asrın salgınını. dinleyin on günde, nasıl ipotek koyduğunu şehirlerin, ömürlere. -i- mezar taşlarından para çekilen bir çağda, charonion gondolunu satmak, kararını aldı sonunda. işler kesat, ruhlar cimri. ekmek parasını dahi çıkaramazdı zavallıcık. tak etmiş olacak canına, satılığa çıkardı bir sitede. …

Benim yangın merdivenim şiir yazmak ve okumak. Bazen sigara içmeye çıkarım yangın merdiveninin ruhuna tezat olarak. Bazen, ya yangın çıkarsa diye o korkuya sarılmak.   Karanlık bir sokaktır, ışığı fazla yoktur, az yokuştur şiir yazmak . Az daha aydınlıktır, pileli bir etek, vatkalı bir ceket, köstekli bir saattir şiir okumak. 25 yaşımdan 3 parmak kalındır kar tabakası. Mevcudiyetimizden 3 arşın geri. …

dolaştım, yedi kıta bir dünya.. gördüm iklimlerini saydım adım adım iki insan arası uzaklığı -bir gözden diğerine birkaç bin kilometre hüzün kilometrekare yüz(ün)ölçümü- ihtiyarlığıma büyüyüp çocukluğuma düştüm düşe-kalka yürüdüm koştum düşe-kalka yedi kıta bir çocuğu düşümde gördüm.. kömür karası, mısır püskülü, kir tutmuş beyaz buğday tanesi rengi insanlar gördüm gördüm tenin rengini, rengin renge verdiği …

şimdi bir şiir yazacağım su ısınmadan, kahve icat olmadan ve mürekkep kurumadan. bir halı işlemeyi ne kadar isterdim… bunun için bir şiir yazacağım. kırmızıyı morun altından geçireceğim, kaç defa olduğunu hesap etmeden. ama her defasında hatırını sayacağım, belki saçlarını anacağım, kaynayan suya modern kahveler yaftalayacağım… bu sırada bir adam uyanıp karısını öpecek gırtlağından geç geceye …

Saat 3.00 İzmir otogarındayım. Biletimi çıkarıp kontrol ettim.10 Temmuz 3.15 Akçatı Köyü. Bir sigara içip geçtim koltuğuma. Sırtım ağrıyor. Yorgunum. Uykuyla aram çok iyi değil. Evde olduğum zamanlarda da ya çok uyurum ya da hiç uyuyamam. Öğleden sonra biraz uyumuştum. Bu beni gün içinde idare ederdi. Umduğum zamanın dışındayım.Uyuyabilmek güzeldi ki telefon çaldı.Uyandım.15-20 dakika olmuştu …